00:50
wickedqueen
Kościół garnizonowy zrodził się z inicjatywy Bernardynów, którzy w 1480 roku przybyli do Bydgoszczy.
Zbudowany został w stylu późnego gotyku jako budowla orientowana, beztranseptowa, z tynkowanymi blendami, fryzami i opaskami okiennymi. Do prezbiterium od północy dostawiona jest kwadratowa wieża. Szczyt fasady zachodniej jest schodkowy, ze sterczynami o formach neogotyckich, z lat 1864-1866. W południowo-zachodnim narożniku świątyni znajduje się cylindryczna wieża, zwieńczona murowaną iglicą. Okna w nawie są ostrołukowe z neogotyckimi maswerkami.
Wnętrze świątyni stanowi jedna, nakryta sklepieniem gwiaździstym nawa. Wewnątrz w ściany kościoła wmurowane płyty nagrobne z XVII wieku. Do kościoła przylegają dawne budynki klasztoru Bernardynów oraz kaplica św. Anny dobudowana na początku XVII wieku.
W kościele jest najstarszy odkryty w mieście fresk heraldyczny – orzeł z I poł. XVII w.
W 1967 roku podczas badań archeologicznych na południe od kościoła odkryto fundamenty kaplicy loretańskiej, pozostałości po krużgankach oraz dębową rurę dawnych wodociągów miejskich z XVI wieku. Natomiast w 1999 podczas wymiany starej posadzki odkryto podziemne krypty grzebalne. Z dawnego wyposażenia zachowana jest rokokowa ambona z 2 połowy XVIII wieku.
Źródło: wikipedia.org
